Psychiatrische instellingen hadden in 2016 beloofd te stoppen met het gebruiken van de isoleercel. Het voornemen was dat de isoleercel vanaf 1 januari 2020 verleden tijd zou zijn. Uit recente cijfers van de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd blijkt dat dit niet gelukt is. Psychiatrische patiënten zitten juist steeds vaker en langer opgesloten. Er is niet onderzocht hoe dit komt. Een mogelijke oorzaak is het personeelstekort in de zorg. Door steeds wisselende medewerkers kent het personeel de patiënten minder goed, waardoor ze sneller kiezen voor opsluiting. De reden van opsluiting kan zijn dat mensen een gevaar zijn voor zichzelf of een ander. De psychiatrische inrichtingen wilden de isolatiecel afschaffen, omdat separatie voor patiënten traumatiserend is en het hun angst en wanhoop alleen maar vergroot. Bovendien is opsluiting in strijd met het VN-verdrag voor de rechten van mensen met een handicap. Volgens psychiatrisch verpleegkundige en gezondheidswetenschapper Yolande Voskes moet je juist inzetten op contact als je ziet dat het niet goed gaat met mensen. Bij opsluiting bied je geen zorg, je sluit ernstig zieke mensen op en brengt daarmee schade toe. Wat vinden jouw leerlingen van dit nieuws? Bespreek het met de korte werkvorm ‘Kruip in je rol'.